ตอนเช้าก็เลยตื่นมาเดินเล่นที่ฮามะสตา
(โยโกฮาม่า สเตเดียม)
ก็แย่ละ อันนี้เป็นตารางที่ตั้งใจมาที่สุดในทริปนี้ รองจากเกมที่โตเกียวโดมเลย
จริงๆเคยเขียนการไปดูเบสบอล ม.ปลายอย่างละเอียดไว้
ที่เพจกีฬาเบสบอลประเทศไทย สามารถลองเข้าไปอ่านกันได้ค่า
จริงๆเคยเขียนการไปดูเบสบอล ม.ปลายอย่างละเอียดไว้
ที่เพจกีฬาเบสบอลประเทศไทย สามารถลองเข้าไปอ่านกันได้ค่า
ส่วนบล้อกนี้ไม่มีอะไรมากมายแค่บันทึกไว้เฉยๆแล้วก็ลงรูปไว้ เผื่อคอมหมดสภาพ
ดูแดดตอนเช้าซะก่อน ท้องฟ้าโปร่งขนาดนี้ แต่ฝนตก งงมากคานางาวะ
หลังจากที่เมื่อวาน 7.7 เค้ามีพิธีเปิดอย่างยิ่งใหญ่อลังการของ
เบสบอลม.ปลายรอบฤดูร้อนจังหวัดคานางาวะ
มาใต้ดินสถานี kannai นะจ๊ะ
จบการทัวร์ไว้เท่านี้ เดินเหนื่อยมากเช้านี้
โดยทีมที่ต้องการจะไปเชียร์คือ โทโคกักขุเอ็น VS โยโกสึกะโอทสึ
เป็นการแข่งรอบแรกของจังหวัดคานางาวะ
จริงๆมีแข่งพร้อมกันหลายสนาม แต่เลือกมาที่สนามนี้ เพราะจะตามโทโคจ้า
ฉันอินเริ้บเบสบอลคานางาว่ามาSince 2012 (ปีก่อนหน้านั้นไปอยู่อาโอโมริมา เพิ่งลงมาได้)
คนที่จะมาดูคือ โฮฮาชิอากิระ เบอร์1 แต่ยัยไม่ลงสนาม อาจจะเพราะเป็นรอบแรก
นี่ช่วงแรกๆมานั่งฝั่งโยโกสึกะโอสึ (เอาอีกแล้วๆ ชอบนั่งฝั่งทีมตรงข้ามตลอด)
เพราะจะถ่ายรูปตรงเบนจิโทโค
แล้วอีกอย่าง ฝั่งนี้เค้าเชียร์กันจัดเต็มมาก แข่งรอบแรกแต่เอามาทั้งกลองทั้งเครื่องเป่า
(ส่วนโทโคไม่ขนอะไรมาเลยจ้าาา ทีมฉัน)
นี่ก็ถ่ายรูปมาแบบ ไม่รู้เลยใครเป็นใคร ตาลายยยย แดดร้อนมาก ขนาดว่าแข่งคู่เช้า
หลังจากที่เมื่อวาน 7.7 เค้ามีพิธีเปิดอย่างยิ่งใหญ่อลังการของ
เบสบอลม.ปลายรอบฤดูร้อนจังหวัดคานางาวะ
ในตอนสี่โมงหรือหกโมงเย็นเนี่ยแหละ
จำไม่ได้เพราะไม่ได้มาจ้า มัวแต่ไปตามผู้ชายที่ฟาร์ม
จำไม่ได้เพราะไม่ได้มาจ้า มัวแต่ไปตามผู้ชายที่ฟาร์ม
เทเด็กๆเฉยเลย
มาใต้ดินสถานี kannai นะจ๊ะ
เรามาถึงฮามะสตาตั้งแต่ก่อน9โมง แต่ว่าเค้าเริ่มแข่งคู่แรกกัน 10 โมงแหละ
ก็เลยว่าง เดินรอบๆก่อน
เดินไปไชน่าทาวน์ เดินถึงริมน้ำเลย
ผ่านสวนยามาชิตะ อาม่าเล่นไทเก้ก
ก็เลยว่าง เดินรอบๆก่อน
เดินไปไชน่าทาวน์ เดินถึงริมน้ำเลย
ผ่านสวนยามาชิตะ อาม่าเล่นไทเก้ก
ความว่างเป็นเหตุ
แล้วก็เดินเล่นกลับมารอบๆสนามเหมือนเดิม หลงทางอีกแล้วด้วย
เพราะเดินตามป้ายนี่ไป ปรากฏว่าไม่ใช่ เขาไม่ได้พาไปสนามอ่ะ พาไปไหนไม่รู้อะ
เดินจนจะถึงJRละ
ต้องเปิดแม้ปอีกรอบเพื่อเดินกลับสนาม ปรากฏว่าเดินเลยไปไกลแล้ว
จริงๆฉันไม่ควรหลงอ่ะ เดินเฉยๆก็เดินได้ แต่ยัยกูเกิ้งแม้ปมันแกงงงงงง แกงทุกการกระทำ
เพราะเดินตามป้ายนี่ไป ปรากฏว่าไม่ใช่ เขาไม่ได้พาไปสนามอ่ะ พาไปไหนไม่รู้อะ
เดินจนจะถึงJRละ
ต้องเปิดแม้ปอีกรอบเพื่อเดินกลับสนาม ปรากฏว่าเดินเลยไปไกลแล้ว
จริงๆฉันไม่ควรหลงอ่ะ เดินเฉยๆก็เดินได้ แต่ยัยกูเกิ้งแม้ปมันแกงงงงงง แกงทุกการกระทำ
เป็นสนามวันที่ไม่ได้มีแข่งของทีมเบสตาก็จะเหงาๆนิดนึง
จบการทัวร์ไว้เท่านี้ เดินเหนื่อยมากเช้านี้
พูดถึงการดูเบสบอลม.ปลาย
ตั๋วถูกอ่ะ 800 เยน ขายอยู่หน้าสนามเลย
อันนี้ก็ไม่รับการ์ดอีกแล้ว กระทำการยืนนับเหรียญให้คุณเจ้าหน้าที่เขา
ตั๋วถูกอ่ะ 800 เยน ขายอยู่หน้าสนามเลย
อันนี้ก็ไม่รับการ์ดอีกแล้ว กระทำการยืนนับเหรียญให้คุณเจ้าหน้าที่เขา
โดยทีมที่ต้องการจะไปเชียร์คือ โทโคกักขุเอ็น VS โยโกสึกะโอทสึ
เป็นการแข่งรอบแรกของจังหวัดคานางาวะ
จริงๆมีแข่งพร้อมกันหลายสนาม แต่เลือกมาที่สนามนี้ เพราะจะตามโทโคจ้า
ฉันอินเริ้บเบสบอลคานางาว่ามาSince 2012 (ปีก่อนหน้านั้นไปอยู่อาโอโมริมา เพิ่งลงมาได้)
คนที่จะมาดูคือ โฮฮาชิอากิระ เบอร์1 แต่ยัยไม่ลงสนาม อาจจะเพราะเป็นรอบแรก
นี่ช่วงแรกๆมานั่งฝั่งโยโกสึกะโอสึ (เอาอีกแล้วๆ ชอบนั่งฝั่งทีมตรงข้ามตลอด)
เพราะจะถ่ายรูปตรงเบนจิโทโค
แล้วอีกอย่าง ฝั่งนี้เค้าเชียร์กันจัดเต็มมาก แข่งรอบแรกแต่เอามาทั้งกลองทั้งเครื่องเป่า
(ส่วนโทโคไม่ขนอะไรมาเลยจ้าาา ทีมฉัน)
นี่ก็ถ่ายรูปมาแบบ ไม่รู้เลยใครเป็นใคร ตาลายยยย แดดร้อนมาก ขนาดว่าแข่งคู่เช้า
ตรงนี้ถ้านั่งตอนฤดูกาลปกติ จะแพง เบาะนุ่มด้วย
เป็นการแข่งแบบ คอล 7 อินนิ่ง แต่เกมมันนานนนนนน
ทำไป 19ฮิต 17 รัน อือหือ สงสารน้องๆโอสึมาก
ทำไป 19ฮิต 17 รัน อือหือ สงสารน้องๆโอสึมาก
ยิ่งอินนิ่ง 7 ยิ่งนาน ฮิตไม่หยุด
ให้ดูสกอร์บอร์ดตอนจบเกม ล้นมาก
จบเกมเราก็ได้ร้องเพลง โทโควาเรระ เพลงประจำโรงเรียนเค้า
ร้องได้จบเพลง เก่งมากตัวฉัน
นี่จบแล้วเคว้งเลย กะเวลาไว้ว่า เดี๋ยวดูคู่ต่อไป ตอนบ่ายครึ่ง
จบเกมเราก็ได้ร้องเพลง โทโควาเรระ เพลงประจำโรงเรียนเค้า
ร้องได้จบเพลง เก่งมากตัวฉัน
นี่จบแล้วเคว้งเลย กะเวลาไว้ว่า เดี๋ยวดูคู่ต่อไป ตอนบ่ายครึ่ง
ระหว่างรอก็ เดินช้อปปิ้ง แนะนำที่นี่เลย ของน่ารักๆเพียบ แต่ถ้าชอบผู้เล่นที่ไม่ค่อยดังเท่าไหร่
แนะนำให้พรีออเด้อ/ สั่งในเว้บดีกว่า
แนะนำให้พรีออเด้อ/ สั่งในเว้บดีกว่า
นี่ลงมาเดินสำรวจโรงแรมให้ด้วยแล้ว ถ้าใครอยากมาดูไนท์เกม
แล้วเป็นคนขี้เกียจๆแบบเรา แนะนำโรงแรมที่อยู่ทางด้านนี้ โตโยโกะอิน กับไดวะรอยเน็ต
ข้างสนาม แบบข้างสนามมากๆจริงๆ
แล้วเป็นคนขี้เกียจๆแบบเรา แนะนำโรงแรมที่อยู่ทางด้านนี้ โตโยโกะอิน กับไดวะรอยเน็ต
ข้างสนาม แบบข้างสนามมากๆจริงๆ
แต่ถ้าจะเอาใกล้สถานี อาจจะต้องหาที่ไกลออกไปหน่อย
(จริงๆตอนแรกก็จะจองไดวะรอยเน็ต แต่เห็นว่ามันไม่ใกล้สถานีเท่าที่ควร //เป็นคนขี้เกียจเดิน แง)
ขากลับก็นั่งรถเลยไปหลงที่โยโกฮาม่ามา หลงแบบหลงจริง อะไรไม่รู้
ฉันเหนื่อยกับกูเกิ้ลแม้ปมากนะ
เจอคนมาชวนเข้าลัทธิอะไรบ่อยมากเลยเมืองนี้
งงมาก หน้าตาฉันดูเหมือนคนเคร่งครัดในคำสั่งสอนของคนอื่นหรอ
ฉันไม่เคยเชื่อใครนอกจากตัวเองเลยนะ
ฉันไม่เคยเชื่อใครนอกจากตัวเองเลยนะ
แต่คืนนี้ยังอีกยาวไกล ไหนๆก็หลงแล้ว ก็ไปให้สุด
ฉันก็กลับมาชินโยโกฮาม่าจนได้
แล้วก็เดินเล่นไปโยโกฮาม่าอารีน่า ซึ่งไม่ได้เงียบเหงา เค้ามีคอนเสิร์ตรวมวงร๊อคอะไรซักอย่างด้วย
เอนจอยได้แม้ไม่รู้จัก
แล้วก็เดินเล่นไปโยโกฮาม่าอารีน่า ซึ่งไม่ได้เงียบเหงา เค้ามีคอนเสิร์ตรวมวงร๊อคอะไรซักอย่างด้วย
เอนจอยได้แม้ไม่รู้จัก
ก่อนนอนก็เปิดดูพิธีเปิดที่ไม่ได้ดูเมื่อวาน
แล้วก็ดูไฮไลท์คู่ตัวเองนิดนึง ซึ่งก็งงว่า ช่างกล้องอยู่ตรงไหนฟะะะะ มีถ่ายด้วยหรือ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น